Identiteit > participatie > integratie
Wanneer je goed weet wie je zelf bent, kan je ook openstaan voor de identiteit van de ander. Als je met elkaar kunt praten en naar elkaar kunt luisteren over hoe het is om jou te zijn, of juist de ander, ontstaat er vertrouwen. En vanuit vertrouwen groeit het samen doen: participatie. Op een manier die prettig is voor iedereen. Hoe ziet dat eruit in de praktijk? Het kind met cerebrale parese wordt gekend om wie ze is, en dat is zoveel meer dan haar aandoening. Ze doet op school gewoon mee, op een manier die fijn is voor haar. En als we dan niet meer echt merken dat haar been hapert, spreken we van integratie. Ze hoort er gewoon bij.
Wil je het gehele artikel lezen? Neem een abonnement op dit tijdschrift!
Link kopiëren